Άλλος για Χίο κίνησε..

Ξεκίνησα για Χιο. Αγαπημένος προορισμός. Πήρα το ημερήσιο καράβι για Μεστά. Ξεκινάει στις 2μμ και φτανει κατά τις 10μμ. Αυτή την εποχή είναι ωραία να κάθεσαι εξω. Η ζέστη δεν είναι αφόρητη ακόμα και το θαλασσινό αεράκι είναι πολύ ευχάριστο στο πρόσωπο. Σαν δροσερό καλοκαιρινό χάδι. Η εικόνα του λευκού αφρίζοντος διαδρόμου πάνω στη θάλασσα να εξαφανίζεται στον ορίζοντα είναι ταυτισμένη με τις διακοπές μου. Έτσι ξεκινάνε και έτσι τελειώνουν.

Αυτή την περίοδο (αρχές Ιούλη) δεν έχει ακόμα υπερβολικό κόσμο. Παρόλα αυτά καλά θα κάνει κανείς να ξεκινήσει νωρίς για το καράβι, για να καβατζώσει τη θέση την καλή στο εξωτερικό καναπεδάκι. Είναι άνετο, έχει τραπεζάκια για την παρέα και ρίχνεις και κανένα ύπνο στην ανάγκη. Τώρα, βέβαια, αν όλοι ακολουθούσαν αυτή τη συμβουλή δε θα είχε κανένα νόημα εξαρχής! Σε κάθε περίπτωση, ο καναπές στο deck είναι η καβάτζα η σωστή. Θα συμβούλευα, ωστόσο, να αποφύγει κανείς τον πειρασμό να απλώσει τις τσάντες και βαλίτσες του σαν πραμάτια σε κυριακάτικο παζάρι για να “πιάσει” το χώρο, αν δεν περιμένει παρέα. Αν μη τι άλλο, είναι ενδιαφέρον να γνωρίζεις νέο κόσμο. Ναι, σίγουρα υπάρχει το ρίσκο να πέσεις σε “ανυπόφορους”, αλλά αφενός δεν μπορείς να το αποφύγεις ολοκληρωτικά αυτό, αφετέρου γιατί να χάσεις την ευκαιρία να γνωρίσεις ένα ενδιαφέρον άτομο;

Η πρύμνη του καραβιού καθώς ταξιδεύει στη θάλασσα. Διακρίνεται ένας φαλακρός κύριος που ρεμβάζει καθιστός κοιτάζοντας τον ορίζοντα. Στη θάλασσα το καράβι αφήνει τη γνώριμη λευκή λωρίδα αφρίζοντος ύδατος, σχηματίζοντας ένα λευκό διάδρομο πάνω στο γαλάζιο του νερού.

Κάτι που με ξεπερνάει, ωστόσο, είναι τα πακτωμένα τραπεζάκια. Τα έχουν βιδώσει στο πάτωμα για να μην τα μετακινεί ο κόσμος. Αλλά, ρε φίλε.. δώσε λίγο χώρο! Για να περάσεις να κάτσεις πρέπει να γίνεις σαν το τελικό σίγμα. Για να σηκωθεί, δε κάποιος να πάει τουαλέτα θα πρέπει να σηκώσει όλο το “τρένο”. Η άλλη βάσανος του ταξιδιού είναι τα ταλαιπωρημένα σκυλιά στο κατάστρωμα. Δεν είναι σπάνιο κάποιο κακόμοιρο ζώο να γαυγίζει ασταμάτητα στο μεγαλύτερο κομμάτι της διαδρομής. Προσωπικά δε γνωρίζω πως να χειριστώ αυτή την κατάσταση. Τα σχόλιά σας ευπρόσδεκτα!

Καθώς η μετακίνηση με καράβι έχει γίνει πολύ ακριβό σπορ τελευταία μια καλή πρακτική είναι να έχει κανείς μαζί του κολατσιό από το σπίτι. ´Ενα σάντουιτς, δυο βραστά αβγά, ενα φρέντο στο βαζάκι και μπόλικο νερό. Άντε και κάνα ξηρό καρπό από τον Μανδραγόρα. Συν τοις άλλοις είναι μια πολύ καλή αφορμή να πιάσει κανείς γνωριμίες στο καράβι. Αν σου έχει πετύχει και το σνακ θα πουλήσεις και μούρη!

Στα ενδιάμεσα της διαδρομής το καράβι πιάνει Μύκονο. Δεν έχω πάει ακόμα. Και μάλλον ο “κοσμοπολιτισμός” του νησιού μου προκαλεί μια άρνηση. Είναι κρίμα γιατί έχω ακούσει ότι είναι πολύ όμορφο νησί. Του έλαχε δυστυχώς να το βγάλουν από νωρίς στο κλαρί. Στο λιμανι της Μυκόνου ένας ναύτης αναφωνεί την “τελευταία ανακοίνωση” για τους επισκέπτες καθώς το πλοίο “είναι έτοιμο για αναχώρηση”. Μετά απο λίγο αναφωνεί ξανά την “τελευταία ανακοίνωση”. Μου θυμίζει την ονοματολογία των εγγράφων στον υπολογιστή: έγγραφο-final.doc, έγγραφο-final-final.doc…

Αναχωρούμε από Μύκονο προς Μεστά Χίου. Απο τα ηχεία του καραβιού, εκείνα που μοιάζουν και ακούγονται σαν ντουντούκες σε διαδήλωση, μια κύρια ανακοινώνει κάτι ακατάληπτα. Σε δύο γλώσσες. Σε καμιά δεν καταλαβαίνεις τι λέει. Είναι απορίας άξιον γιατί υπάρχουν αυτές οι ανακοινώσεις. Κανείς δε δίνει σημασία και είναι πολύ ενοχλητικές συν τοις άλλοις. Κάτι πάει πολύ στραβά με όλο αυτό..

Η σήμανση των τουαλετών στο καράβι ακολουθεί την τάση που υποστηρίζει ότι αυτό θα πρέπει να γίνει με ένα τρόπο αρτιστίκ. Το αποτέλεσμα είναι ότι σου παίρνει κάνα δυο λεπτάκια να καταλάβεις που πρέπει να πας. Μερικές φορές είναι πολύ κρίσιμα αυτά τα λεπτά! Αλλά μπρος στα κάλλη, τι ‘ν’ ο πόνος…

Προς το σούρουπο πλησιάζουμε πλέον στο νησί της Χίου. Τα χρώματα είναι πάντα σαγηνευτικά. Στο βάθος αχνοφαίνεται το σκούρο περίγραμμα της Τήνου που εδώ και ώρα έχουμε αφήσει πίσω μας.

Με την άφιξη στo νησί της Χίου, αν εχεις αυτοκίνητο, καταλαβαίνεις την εγγύτητα με τη γείτονα χώρα από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Είναι δύσκολο να πιάσεις ελληνικό σταθμό εδώ. Ο TRT όμως είναι εγγύηση αυτή την ώρα. “Ψαγμένη” τζαζ μουσική που μιλάει σε όλα τα κοινά, ανεξαρτήτως γλώσσας. Μου αρέσει ιδιαίτερα να ακούω τα ακατάληπτα τουρκικά -ωραία γλώσσα ούτως ή άλλως- και ξαφνικά να ξεπροβάλλει κάποιο γνωστό όνομα τζαζ μουσικού πριν ξεκινήσει να παίζει ένα γνώριμο κομμάτι.

Από την άλλη, ωστόσο, είναι πολύ πιθανό να γυρίσει το κινητό σου σε roaming μέσω Τουρκίας και να βρεθείς αντιμέτωπος με υπέρογκες χρεώσεις μόλις γυρίσεις από τις διακοπές. Η απενεργοποίηση του roaming επιβάλλεται. Ή για ακόμα μεγαλύτερη ασφάλεια επιλέγεις “καρφωτό” δίκτυο στο κινητό.

Στο λιμένα των Μεστών υπάρχουν δυο-τρεις ωραίες ψαροταβέρνες δίπλα στο κύμα. Αν η κούραση από το ταξίδι δεν είναι υπερβολική μπορεί κανείς να κάνει στάση για να απολαύσει ένα ψαρομεζέ με ουζάκι. Ωστόσο, για το φαγητό στη Χίο θα αφιερώσω ξεχωριστό άρθρο.

About Author

Είμαι ο Basyl. Μου αρέσει να ταξιδεύω, να φωτογραφίζω, να γράφω. Είπα να μοιραστώ κάποιες από τις εμπειρίες μου.

1 Comment

  1. Ενδιαφέρον το άρθρο σου. Μου θύμισε τις εποχές που ταξίδευα συχνά για Λέσβο. Ωραίο το βόρειο Αιγαίο!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *